Nabeschouwing World Cup I
Op 27 mei is het internationale wedstrijdseizoen geopend met de eerste World Cup in Belgrado. Organisatie “World Rowing” organiseert ieder jaar de World Cup Series bestaande uit drie World Cups. Deze World Cups dienen als een internationaal klassement. De World Cups worden door nationale roeifederaties echter ook gebruikt als wedstrijden waar onervaren roeiers met potentie zich kunnen ontwikkelen. Zo ook de KNRB.
Wij waren zo’n ontwikkelingsploeg. Door een drukke periode voorafgaand aan de World Cup, met onder andere het NK en de uitzending naar de Windermere Cup in Seattle, was er slechts een korte voorbereidingsperiode. We zijn met twee andere jongens van het Windermere project in de vierzonder gezet. Vanwege de korte voorbereidingsperiode was er niet veel tijd om in details te treden: gewoon samenkomen en gaan. In de anderhalve week dat we op de Bosbaan hebben getraind, hebben we vooral gefocust op samen het ritme in de boot maken en zorgen dat de boot onder water zo goed mogelijk versneld werd. Ons schema bevatte vooral duurtrainingen, slechts 2 trainingen zouden we voor de wedstrijd een afstandje doen op racesnelheid.
In de trainingen werden stappen gezet, maar de snelheid was nog niet hoog genoeg. De enige afstandjes die we in Nederland zouden doen, waren ondermaats. De afstandjes die we in Belgrado zouden doen mislukte door vermoeidheid van het vliegen en de temperatuur van 34°C. Je wil natuurlijk dat de boot snel goed vaart want, als dat niet zo is, wat heb je dan op een World Cup te zoeken? De voorbereiding was kort gezegd niet wat we hadden verwacht van onze eerste World Cup. Het prettige aan deze ploeg en onze coaches was dat we dit konden accepteren zonder dat er onrust ontstond. Als roeiers wisten we wat we aan elkaar hadden en konden we erop vertrouwen dat aan de start iedereen gemotiveerd en scherp is.
Het wedstrijdterrein is vergelijkbaar met nationale wedstrijden alleen heeft ieder land zijn eigen tent meegenomen met faciliteiten voor de roeiers. In deze tenten staat eten en drinken en kunnen roeiers uitrusten of ontspannen na of tussen wedstrijden.
De tweede keer dat we langer dan 500 meter samen op wedstrijdsnelheid voeren, was onze voorwedstrijd op de World Cup. Enigszins verrassend wonnen we onze voorwedstrijd. Het vertrouwen groeit hierdoor enorm in de ploeg, het smaakt naar meer. Iedere race hebben we geprobeerd beter te zijn dan de vorige. Elke ochtend voor de race roeiden we een baantje om wakker te worden en de technische focuspunten aan te scherpen. Via de halve finale hebben we gecontroleerd een plek in de A-finale weten te bemachtigen. Die ochtend hebben we aan onze start gewerkt om niet achter te liggen uit de start. In de finale kwamen we goed uit de start maar konden we in baanhaal net niet genoeg leveren om bij de beste drie te eindigen. Uiteindelijk zijn we op 1,5 seconde van brons en 0,24 sec van een Nederlandse bondsboot geëindigd.