Nabeschouwing Novembervieren
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: het was een succesvolle eerste zondag van november met vier blikken en vijf zeer noemenswaardige tweede plekken.
Maar liefst veertien Triton ploegen verdeeld over drie blokken maakten hun opwachting het vier kilometer lange stuk van de Amstel tussen restaurant ‘Klein Kalfje’ en K. R. & Z. V. “de Hoop”. Deze buitengewoon hoge bezetting in tien verschillende velden was de reden voor gedeeld botengebruik, waaruit een complexe puzzel van trainingsvoorbereidingen voortvloeide, georchestreerd door hoofdcoach Coen Eggenkamp. Nadat zaterdag de Amstel reeds was verkend en de stuurlieden, voorzien van een zogenoemd ‘Amstelroer’, hadden gepoogd zich de bochten in het parcour eigen te maken, besloten de weergoden het zondag te laten regenen. In het ochtendblok deden de Damesch als eerste hun aantreden, waar de DG4* met Lis Verouden op slag een strakke race voeren en uiteindelijk alleen de vier van Njord, waarachter zij startten, op drie seconden voor zich moesten laten. Of de vurige start van de Damesch de lichtblauwe concurrenten in het zadel heeft geholpen, laten we daarbij in het midden. In het DG4+-veld dat volgde, wisten de Ouderejaars Damesch met Eva Simkens als slag een derde plek veilig te stellen.
Het vroege middagblok bracht ons vervolgens scullende mannen en Lichte vrouwen. Het spits was voor de LHG4+ die hun scharlaken rode vriend uit het Delftse, gelijkend aan de Tromp Boat Races, wederom als grootste concurrent hadden. Onder de Snelwegbrug, langs gastvereniging Willem III, door de bocht bij de Omval, linker gat bij de Berlagebrug en dan twee binnenvaartschepen, voordat je in een draaikolk over de finish komt. Nu hoor ik u denken: sinds wanneer zijn de binnenvaartschepen en de draaikolk onderdeel van de Novembervieren? Nou, sinds het begin van het LHG4*-veld en daarna ook niet meer. Al smaakte de tweede plek op 1.1 seconden op Laga voor stuurvrouwe Ellen Bijkerk en haar mannen zuur, weten we niet wat er was gebeurd als de grote schepen zich niet hadden gehouden aan de hun gegeven instructie. Desalniettemin was de race een prestatie van formaat.
Na de roerige situatie kwamen zowel de HB4* en de LHB4* in de snelste tijd van hun veld over de eindstreep – respectievelijk 13.26,6 en 13.50,1 – en mocht het Tritonlied tweemaal achtereenvolgens worden ingezet. Als laatste Triton boot in dit blok noteerde de boot met Lisette Regelink op slag een strakke tijd van 14.52,3. Nadat de balans was opgemaakt, bleken zij slechts 2.3 seconden in te geven op hun tegenstander uit Amstelveen: Okeanos.
De prijsuitreiking van blok 2 was nog niet klaar of het eerste veld van het laatste blok met mannelijke 4+’en snelde alweer richting “de Hoop”: de Zware elite mannen in de 4+. Het was voor Triton de Oude Vier van afgelopen jaar, met Eli Brouwer, Jacob van de Kerkhof, Pieter van Veen, Casper van der Steen en stuurvrouwe Ellen Bijkerk, die zich meldden in de strijd om het bot. De voornaamste tegenstander kwam in de vorm van de Nereus/Laga bonds vier, waar Jacob zelf de afgelopen twee seizoenen mee geroeid heeft. Ruben Knab had zijn plek overgenomen en roeide nu dus samen met zijn companen Michiel Mantel en de gebroeders Rienks. De wind en de regen staken nog eens op. Dit mocht de snelheid van de mannen echter niet drukken, daar zij in een tijd van 12.46,9 (1.35,9/500m) de finish bereikten. De rode tegenstanders waren hen echter net 1.1 seconden voor. De rest van het blok bracht nog een vier van de Ouderejaars Zware sectie die het blik in het HG4+ veilig stelde in een sterke tijd van 13.12,7. Als laatste bezegelde de mannen van Middengroep Zwaar een succesvolle donkerblauwe dag met een overwinning in het HB4+-veld.
Vooruitkijkend reizen deze week drie Middengroep Achten af naar Zwitserland voor de Mirabaud Baselhead Regatta: een 6.4 kilometer lange headrace met keerboei. De week daarop zal de Hel van het Noorden in kleine nummers losbarsten.